Vijfde week in Nieuw Zeeland

Voordat ik mijn begin over mijn verhaal van de afgelopen week, wil ik eerst iedereen heel erg bedanken voor alle mooie en lieve berichten. Het heeft mijn heel veel goeds gedaan en het gaf mij ook de bevestiging dat ik er goed aan heb gedaan om het van mij af te schrijven.

Dinsdag ochtend werd ik wakker in Kaikoura. Na het ontbijt zijn we daar een rondje gaan reden en voor we het wisten zagen we allemaal zeehonden aan het strand liggen. In totaal heb ik er wel z’n 20 kunnen zien. We zouden wellicht ook weer een dolfijnen of walrussen kunnen spotten, maar dat geluk hadden we niet.
’s Middags zijn we naar Picton gereden om te kijken of we ons boottocht eerder konden nemen. Eenmaal bij het kantoor aangekomen bleek dat we niet de eerst volgende dag met de boot konden, waarop we besloten om donderdag met de boot mee te gaan.

Woensdag ochtend hadden we eigenlijk dus niet gepland en deden we rustig aan. We waren even naar het informatie centrum geweest, maar er waren eigenlijk alleen tours te doen. Hierdoor besloten om ’s middags maar naar het zwembad te gaan. Daar hebben we wat tijd door gebracht in het gewone zwembad en het stoombad. Heerlijk om ook eens een dagje niets te hoeven doen. Nou ja niets moet hier natuurlijk, maar aangezien we zoveel mogelijk willen zien, probeer je elke dag wel wat te plannen.

Donderdag hebben we vervolgens ook rustig aan gedaan. We zouden in de middag de boot pakken. We zijn wel even eerder naar de haven gegaan om daar nog even een rondje te lopen. Onderweg werden we gebeld, maar ik begreep niet zo goed wat er aan de hand was, vandaar dat we even naar de balie gingen. Eenmaal aan de balie gaf de vrouw aan dat we niet met de boot mee konden van 2 uur, maar dat we met de boot van 7 uur mee konden gaan en we wat geld terug zouden krijgen. Hier zijn we vervolgens maar mee akkoord gegaan.
We zijn daarom omgekeerd en zijn in Blenheim even boodschappen gaan doen. Vervolgens zijn we naar Havelock gereden om vanuit daar langs de kust terug te rijden naar Picton. Dit was vervolgens ook nog wel de moeite waard! Daarna hebben we ergens even gegeten om daarna de boot op te gaan. Eenmaal op de boot was het rustig en konden we languit zitten. Het eerste stuk van de route ging nog aardig goed, maar halverwege en we meer de open zee op vaarde kreeg ik het steeds moeilijk. De zee was die avond er ruig en ik was niet de enige die een veiligere plek om moest zoeken. Half uur voor het einde stopt het en begon ik weer op te klaren. Om half 12 reden we van de boot af en zijn we naar onze kamping gegaan net buiten Wellington.

Vrijdag ochtend hadden we wat opstart problemen en hebben we rustig aan gedaan. Na het ontbijt zijn we richting Tongariro national park gereden. Aangezien we een beetje aan de late kant daaraan kwamen hebben we daarvoor al een kamping gezocht in het plaatje Raetihi. De volgende ochtend zouden we dan vroeg naar het informatie centrum gaan om te kijken wat we die dag konden doen.
Hierdoor kon ik deze dag alvast een gedeelte van mijn verhaal maken. Overigens heb ik vaker deze week aan mijn verhaal gesleuteld om het zo te krijgen.

Zaterdag ochtend regende het de hele ochtend waardoor het niet veel zin had om naar het informatiecentrum te rijden. Uit eindelijk zijn we toch maar heen gereden en wisten we bij voorbaat al dat we niet een loop konden doen. Eenmaal bij het Whakapapa Visitor Centre hadden we voor de volgende dag een leuke loop gevonden van z’n 20 kilometer. We zijn daarna nog wel even verder gereden de weg af richting de gebergte. Op het eind was er een soort Ski dorp waar je in de winter kon skiën. Het zag er wel heel vreemd uit om alle gebouwen zo te zien tussen de opgedroogde brokken lava. Op de terug weg zijn we nog even langs een kleine waterval gegaan en daarna terug naar de kamping waar we de nacht ervoor ook sliepen.

Zondag ochtend zijn we er vroeg uit gegaan om de Tongariro Alpine crossing te gaan wandelen. We zijn eerst met de auto naar het eindpunt gereden om ons vervolgens met een bus naar het beginpunt te laten rijden. We hadden op dat moment geluk en het weer was helder en zonnig. Eenmaal verder in de bergen kwam er steeds meer mist en werd het kouder. Gelukkig hadden we warme kleding mee. Ik wilde graag een vulkaan zien, maar voor de berg Ngauruhoe was het net iets te laat en zou ook erg zwaar zijn. Halverwege de loop kon je ook de berg Tongariro beklimmen. Nina zou op dat moment doorlopen en ik ging met een wel gevulde lunch(een appel) de berg op. Nina zou de tas meenemen met eten en drinken. Aangezien het daar koud was, was het voor Nina niet fijn om daar te wachten en liep ze gewoon door. Ik ben vervolgens maar de Tongariro berg gaan bewandelen en met afwisseling wat rennen. Eenmaal op de berg zag ik niet veel van de vulkaan en waren het alleen maar stenen die erboven op lagen. Het uitzicht was wel super mooi. Ik had een mooi uitzicht op berg Ngauruhoe en de omgeving. Ik had geluk dat het toen net even een paar minuten helder was. Niet veel daarna was het weer mistig. Na het uitzicht moment ben ik weer terug de berg afgerend en moest ik Nina zien in te halen. Gelukkig haalde ik haar na een paar uur weer in en kon ik ook weer wat eten en drinken. De laatste twee uur hebben we vervolgens samen uitgelopen. Me benen waren wel stuk van het snelwandelen en af en toe het hardlopen.
De loop was trouwens ook niet vlak. Het was een bergje op en af, trapje op en af, over rotsen heen, rotsen ontwijken, noem maar op. Maar het was dubbel en dwars de moeite waard om deze loop te doen!
Na de loop zijn we naar Rotorua gereden om daar vervolgens geisers en warmte bronnen te bekijken. Hiervoor zouden we de volgende dag naar het informatie centrum gaan. In de middag hebben we samen een biertje gedaan aangezien we dat wel verdiend hadden na die loop.
Ik heb toen ook mijn verhaal nog afgemaakt en online gezet. Ik ben vervolgens ook de hele avond bezig geweest om alle lieve verhalen te mogen lezen.

Maandag ochtend heb ik ook nog een hele tijd mogen besteden om alle verhalen door te mogen lezen. Ik zeg het graag nog een keer: het deed me heel veel goed!
Daarna zijn we naar een informatie centrum gereden om te kijken of we ergens naar een geiser of warmte bad konden rijden. De geiser kon je alleen zien door middel van een tour en die waren toch wel wat prijzig. We besloten om dan de warmte baden op te zoeken. Volgens het informatie centrum waren ze in het park van de stad. Die hadden we bekeken, maar waren nog niet zo bijzonder. Op een bord in het park werden we wel wijzer en zagen we dat er een beek was waar je in kon zwemmen en daar zijn we vervolgens heen gereden. Het bleek wel dat we weer naar beneden moesten rijden, maar hadden we voor over. We zijn daar in het water gaan zwemmen en de temperatuur was echt aangenaam. Daarna bleek dat je ook ergens een geiser kon bezichtigen, maar zoals verwacht moest dat via een tour. We zijn even naar het centrum gegaan en nagevraagd hoeveel het zou kosten. Dit viel mee en besloten om de volgende dag weer terug te komen aangezien het al laat was. We zijn vervolgens naar Taupo gereden om daar op een kamping te gaan staan. Dichterbij was er geen kamping.

Vandaag zijn we naar het park gegaan. Eerst naar de geiser en aar kregen we eerst het idee van dat het wel gemaakt leek. Hopelijk was dat niet zo en heb ik een echte geiser gezien. Hij moest wel op gang geholpen worden door een kleine zak ijsklontjes, maar daarna spuwde hij het water eruit. We hadden niet veel geluk en binnen een kleine minuut begon de straal al weer te zakken. Ik vond het wel leuk om te zien.
Daarna zijn we naar het park gegaan om de rest te bekijken. Overal waren soorten waterpolen waar je het water zag koken. Bij de ene kwam weer andere soorten stoffen vrij dan de ander. Hierdoor waren de gesteentes ook weer anders gekleurd en soms zelfs ook het water. Maar de stank die er vanaf kwam was niet normaal. Dan kan je nog beter ruiken aan een pak eieren van een jaar over datum dan in die putten.
In de middag zijn we naar Whakatane gereden om daar langs de kust nog mooi punten te bezichtigen. We zijn daar even naar het informatie centrum gereden om wat informatie te verzamelen en daar gaan we morgen naar kijken wat we gaan doen. Vanavond slapen we even ten westen van Whakatane.

Morgen zullen we nog een hele mooie dag tegemoet gaan met ons busje. Donderdag zullen we toch alweer naar Auckland moeten en gaan we busje een klein beetje schoonmaken om hem vrijdag ochtend in te kunnen leveren. Zaterdag in de middag zullen we samen naar Sydney vliegen. Hoe het verder loop moet ik nog even plannen. Het is in ieder geval de bedoeling dat ik in Australie weer verder ga reizen richting Melbourne, Adelaide en Alice Spring.

Tot volgende week!